Riwi en ErSa op naar the deep south 2016

Vrijdag 1 juli en zaterdag 2 juli going home

De aller aller laatste dag vandaag. Tranen met tuiten hebben we gehuild. We hebben ons aan de vliegtuigpoort vastgebonden, maar nee we moesten naar huis. Dus om 10.00 uur uit de villa, nadat we om 9.00 uur opgestaan hebben. Badlakens en beddegoed in de wasmachine gedaan. Vuilnis in de kliko gestopt, afwas in de afwasmachine gedaan en alles een beetje opgeruimd. Voor ons gevoel hebben we de villa netjes achtergelaten en heeft Rosa (de schoonmaakster) een makkie. De poolboy was er gisteren nog even geweest want de pool scheen lek te zijn. Hij heeft de tegel die ontbrak gevuld met een of ander opvulspul en hij dacht dat het voldoende was. Om 10.00 uur dus villa afgesloten en sleutel in het codekluisje gelegd. Op naar de Ihop voor een galgenmaal. We gingen nu allemaal weer helemaal los en zaten heerlijk te schransen. Wat als die Ihop in Nederland zou bestaan? Ik denk dat ik dan niet meer met de fiets naar mijn werk redt en dat we een extra fundering onder het huis moeten aanleggen. Hierna zijn we naar de outlet winkel van Tommy Hillfiger en de outlet mall geweest.

Daar hebben we nog wat kleine aankopen gedaan. Rond 15.00 uur hebben we in de foodcourt bij de Five Guys een hamburger gegeten en onderwijl dat we daar zaten begon het enorm te regenen. De sluizen gingen open en we besloten om nog even binnen te blijven. Het bleef echter regenen en om 16.30 uur zijn we door de regen toch maar richting auto gelopen Gelukkig konden we het grootste gedeelte overdekt lopen, dus het viel wel mee allemaal. Toen op naar het vliegveld en Alamo rent a car. Auto ingeleverd en volgens de medewerker hadden we rond de 6000 kilometer gereden (maar volgens mij was het rond de 4000 km). Alles verliep verder voorspoedig en de koffers bleken niet et zwaar. We vertrokken op tijd .

In het vliegtuig Revenate gekeken en hierna zelfs nog even 2 uur geslapen. Daarna kwamen ze alweer langs met het ontbijt. 9.30 uur raakten we de grond op London Gatwick en konden we direct door naar de transfer. Ook die vlucht verliep op tijd tijd en zo waren we om 13.15 uur weer in Nederland. Roy en opa haalden ons op en Niels haalden Ersa op. Afscheid genomen van elkaar en we zullen elkaar voorlopig wel even missen.

 

 

Epiloog

Alles is dus weer prima verlopen. Geen enkel incident op de noodsituatie en de geringe lengte van Erwin na dan. De auto ging goed, de hotels waren super en de villa was weer het einde. Het weer zat ook prima mee. We hebbend e hele vakantie niet minder dan 25 graden gehad en af en toe een buitje de laatste week. Helemaal niks te klagen dus, behalve dat de credit kaarten van Sappie en ik misbruikt zijn, maar die kosten zijn voor de credit kaart maatschappijen en daar hebben we niet minder inkopen voor hoeven doen.

Ook met zijn vieren was het reuze gezellig en hebben we veel gelachen.

Eigenlijk de ideale vakantie en hopelijk volgend jaar weer, maar waar naar toe dat is nog een vraagteken.

 

Ric

 

Donderdag 30 juni Villa en shopping; the last day

Vandaag eigenlijk een kopie van gisteren gedaan. Ontbijten, zwemmen, zonnen en rusten bij de pool.

Rond 15.00 uur zijn we naar de Vineland outlet mall op het begin van de International drive gereden. Niet nadat we eerst nog even naar de Nike outlet langs zijn geweest waar we 3 paar Nike schoenen gescoord hebben voor Denice, Alex en Wilda. Nog even voor $10 getankt en toen op naar de outlet mall waar we een ronde gelopen hebben en ondertussen diverse kleding gekocht hebben. Nog even naar de Forever XXI voor de dames aan de overkant. Erwin en ik hebben daar even een rondje gelopen. Net toen we besloten hadden om de auto op te halen, omdat er een hele grote donkere wolk aankwam, kwamen de dames eraan en zijn we snel naar de auto gelopen. We zaten er een paar minuten in of het begon toch te regenen. Niet normaal, maar voor hier heel normaal. We besloten om bij de Olive Garden ons galgenmaal te gaan gebruiken. Heerlijk gegeten en gedronken en zelfs een lekkere cappuccino en een klein toetje genomen. Dit alles voor $125.

De Olive Garden staat toch wel in de top 3 van favoriete restaurants hier hoor. Nog even de international drive afgereden

en toen op naar de Walmart om koffiemelk met hazelnoot mee te nemen naar Holland toe. 3 Pakken gekocht dus die kunnen ook in de koffer.

In de villa nog wat gedronken en de koofers ingepakt. Morgen om 10.00 uur moeten we de villa uit. Hierna gaan we bij de IHop ontbijten en dan nog even naar de andere outlet mall in Orlando aan de andere kant van de International drive om te kijken of er nog wat te scoren valt.

Het weer was vandaag weer lekker warm en over het algemeen hebben we hier prima weer gehad. Het is er gelukkig altijd warm en niemand van ons die dat erg vindt. Het is eerder koud in sommige restaurants.

 

Woensdag 29 juni Villa en shopping

Vandaag waren de rollen omgedraaid. Erwin lag nog te slapen en ons prinsesjes Sabrina moest eieren voor hem bakken met spek. Dit ging haar goed af dus wie weet morgen. Nu vragen jullie je af waarom Sappie zo vroeg wakker was. Nou de poolboy kwam om 6.30 uur het zwembad doen bij haar raam en toen dacht zij dus aan de poolboy in de vele Hollywood films. Hierna kon ze van de opwinding niet meer slapen, maar ze durfde toch niet bij de pool te gaan kijken. De enige die er profijt van had was Erwin, want zijn eitje was klaar toen hij opstond.

Verder was het alweer 30 graden bij het ontbijt en dus heerlijk toeven buiten. We besloten om de vakantie echt te vieren en niet veel te doen tot vanmiddag. Dus zwembroek aan en liggen maar.

Af en toe wat beweging met de strandbal of het gevecht om op het luchtbed te gaan liggen. Erwin had er de meeste moeite mee. Die kon maar niet op het luchtbed liggen. Elke keer viel hij er weer af. Het zwembad was vanmorgen gevuld met het gevolg dat het water iets frisser was, maar met deze hitte was dat niet zo erg.

Uiteindelijk om 15.00 uur besloten we ons om te kleden om naar de Florida mall te gaan. Daar diverse inkopen gedaan. Cadeau Marten en Roy en cadeau Denice zijn binnen. Die van Anouk hadden we al.

Nog Nike schoenen voor Roy gekocht nu alleen nog voor Denice en we zijn weer rond. Wilda kocht een jurk en ik een armband. Tevens nog wat USA smintjes gekocht. Om de honger wat te stillen kochten we bij Auntie Annie een pretsel hot dog. Erg lekker. Hierna ginen de dames de Forever XXI binnen en konden Erwin en ik buiten de voorbijgangers observeren. Rond 21.00 uur gingen we naar het Longhorn steak restaurant. Heerlijk gegeten en een wijntje erbij gedronken. Toen nog even bij de Wallgreens water gekocht en wat andere spulletjes die bij ons niet te krijgen zijn. Uiteindelijk rond 22.45 uur bij de villa terug. Daar nog even een wijntje gedronken en toen naar bed. Het was een relaxte en mooie dag. Morgen weer?

 

Dinsdag 28 juni Wekiwa Springs national park

Vannacht weer prima geslapen met de propeller in de slaapkamer aan op de lage stand. Ontbijt was ook heerlijk zo rond 9.00 uur. Geen uitslapen voor ons want we wilden vandaag naar het Wekiwa Springs national park. Dus reden we rond 10.15 uur weg, maar niet nadat Sabrina getwijfeld had om haar paspoorten en telefoonboek van Alkmaar in de villa te leggen. Ze heeft altijd zoveel bij haar die arme meid. Het was 1 uur en 6 minuten rijden en we reden van Kissimmee naar Orlando en verder noordoostelijk. Bij het ranger huisje van het park moesten we $6 betalen en kregen we een plattegrond en informatie mee. We reden naar de parkeerplaats rechts en parkeerden daar de auto. De kajak verhuur was daar vlakbij. Ja want we wilden sportief gaan doen en gaan kajakken. Het bleek dat er nog 1 2-persosonkajak was en dat we dan naar de 3 (eigenlijk 2 ½ persoonskajak) moesten gaan.

Wij namen de 2 1/2 pax kajak.

We lieten al onze spullen achter en hadden alleen een zwembroek en t shirt aan en zonnebril op en petje.Ook de camera durfden we niet mee te nemen. Wel namen we het fototoestel mee in een waterdicht zakje. Eerst zaten Riwi verkeerd om in de kajak, maar dat werd vlot rechtgetrokken en daar gingen we. Wilda en Sappie vonden het doodeng. Helemaal toen we vlak langs een alligator gingen.

Die keek ons aan of we zijn eerste maal na 3 maanden waren, maar we hadden flink de slag erin en vlogen hem voorbij. Langs prachtige waterlelies, grote vissen in helder water schildpadden en mooie vogels.

We hoefden heen niet eens veel te peddelen aangezien we stroom mee hadden. We hadden de kajak voor 2 uur gehuurd, dus na 45 minuten gingen we weer terug. Dat was wel iets pittiger. Wee wat alligators gezien en het was een prachtige vaartocht. We kamen binnen 2 uur weer binnen en zijn toen even bij het meer op het gras gaan liggen om uit te rusten en onze broeken te laten drogen.

Hierna zijn we nog even door het park gereden en zagen we landschildpadden en herten. Dit was echt de moeite waard geweest. Op de terugweg nog even langs de Publix gereden om wat boodschappen te doen. Toch wel lekker handig dat er bij de kassa iemand staat die je boodschappen voor je in plastic tasjes stopt en ook nog vraagt om mee te lopen naar de auto om het erin te leggen. Dat went wel moet ik zeggen. Hierna bij het zwembad nog even wat gedronken en flink wat toastjes gegeten.

We hebben nog even met mijn vader en moeder zitten Facetimen. Die zaten al bijna met de pijamam aan, maar het was fijn om hun weer even te zien en te horen. Hier werden er ook plannen gemaakt voor vanavond en morgen. Avondeten hadden we allemaal niet zo een zin meer in aangezien we de buikjes al rond hadden van de toastjes. Dus besloten we om nog een bakje koffie te nemen en dan naar Disney Spring te gaan, voorheen heette dat Disney Village. Er zijn 2 garages bijgebouwd en ook een complete winkelstraat met allemaal verschillende winkels zoals dat meestal in winkelstraten is. Wilda en Sappie zagen natuurlijk weer wat leuks in een bijouterie winkel. Dus daar ging de knip weer open. Ik heb nog even in de sigarenwinkel gekeken, maar heb me toch kunnen beheersen. Wel een leuke armband gezien, maar die was met net even te groot. Jammer joh. Die stoere Erwin wilde nog even de Harley Davidson (HD) winkel in. Nou die kwam me daar met een grote stoere plastic tas naar buiten van Harley Davidson. Dat moest toch wel een stoer cadeau zijn wat hij daar had gekocht. Ik zal het even nog niet verklappen, maar als je aan de HD winkel denkt denk je aan store motorrijders met tatoeages en ongeschoren hoofden. Lekker rock chicks achterop met een geweldige voorgevel. Zwarte t-shirts met zwart met oranje HD body warmers. Leren handschoenen en stoere helmen. Erwin kwam dus buiten met een stoere plastic HD tas. Wat had hij gekocht: 2 rompertjes en een piep plastic laars voor de honden. Whahahahaha. Wat een blamage. Nou dat sore HD merk kreeg hier een enorme dreun hoor. Het mooiste was dat hij een store HD rugzak voor maar $20 speciale aanbieding erbij kon krijgen, maar nee Erwin was tevreden met 2 rompertjes en een piep laars. Ik zou zeggen ruil je motor maar in voor een elektrische fiets.

Toch nog wel even binnen geweest bij Ghirandlli waar je altijd een gratis stukje chocolade krijgt. Deze keer caramel chocolade. Wel erg lekker, maar uiteindelijk lekker niks gekocht, maar wel geproefd.

Uiteindelijk was het toch nog 23.15 uur dat we bij de villa terug waren op Eagle Point nummer 604. Daar nog een wijntje gedronken en het verslag gemaakt. Het was zeker vandaag weer lekker warm. Vanmorgen was het al 30 graden en daar zijn we niet onder geraakt. Heerlijk. We hebben weer veel gezien en gedaan, dus geen verloren dag.

Morgenochtend gaan we bij het zwembad zitten en daarna lekker shoppen.

 

Maandag 27 juni Animal Kingdom

Van alle Disneypretparken hebben we besloten om Animal Kingdom te bezoeken. Riwi vinden dit toch wel een heel leuk park en Ersa is er nog nooit geweest. Dus dat betekende vroeg op in de vakantie, want het park ging om 9.30 uur open. 8.00 uur zaten we geknipt en geschoren aan de ontbijt tafel bij het zwembad. 30graden op de lanai en de brede glimlach op mijn gezicht die zo typerend is voor mij in Florida. Voor de overige 3 is dat toch wel een hele geruststelling dat er tenminste 1 vrolijke snuiterd rondloopt. Het was maar 15 minuten rijden en nadat we alles weer opgeruimd hadden konden we op weg. Nou ja bijna, want Sabrien kwam erachter dat ze haar telefoon nog in de oplader had laten liggen, net toen we in de auto zaten. Maar goed ook daar leer je mee leven en die glimlach raak ik daardoor echt niet kwijt hoor.

Het was inderdaad 15 minuten rijden en nadat we $20 hadden afgetikt voor de parking kon de pret beginnen. We stonden op dinosaurus 38 en je hebt echt een probleem als je dat niet weet. Vervolgens met het trammetje naar de ingang. Dacht je dat bij ons de Efteling duur was met € 38,00 hier betaal je voor 1 pax 1 kaartje, hou je vast, $ 124,31. Ktching kassa. Nu kan je het via internet voor net onder de $100 kopen, maar dat hebben we dus niet gedaan. Gewoon omdat het kan is ons motto, dus daar leven we ook naar. Hierna begon de bestudering van de plattegrond en het programma van de vele shows. We begonnen met Dinosaurus. Een geinige rit en veel gehobbel. Hierna klein achtbaantje gedaan en hierna de grote Mount Everest achtbaan die voor- en achteruit gaat. Was de wachttijd bij Dinosaurus nog 50 minuten, bij de Mount Everest namen Ric en Sappie de single ride die slechts 10 minuten aangaf. Je zit dan alleen niet bij elkaar, maar als je weet dat Sappie altijd misselijk wordt in de achtbaan vindt ik dat geen probleem. Dan zit ik liever naast een vette dichtgeslibte Amerikaan di maar net in zijn plaats kan en ook zijn gordel maar net om krijgt. Vervolgens fastpasses (dit betekent dat je van tevoren kaartjes reserveert voor max 3 attracties op een vastgestelde tijd) voor de Kilomanjaro rit, De Kali River rit en de Jungle book show. Ook zijn we nog in a bug’s life geweest (4 D show) en Lion king de musical geweest.

4 rare snoeshanen

De park zijn slogan is: it is not a zoo, it is a jungle, dus zijn we nog langs de vele dieren gelopen.

The tree of life

Tussendoor wilden we wel een ijsje, dus Riwi nam een banenenijsje en een Mickey Mouse ijsje voor $8,50. Of ik nog even 2 Singha biertjes voor Ersa erbij wilde doen. Dat was dan $17. Wat 2 biertjes voor $17. Nou ik dacht het niet. Dus de manager erbij geroepen, want de man van het stalletje had het al aangeslagen en kon niet corrigeren. Ik hield voet bij stuk, dus dan maar de manager oproepen, die me even later de $17 teruggaf. Ersa heeft toen ook maar een ijsje genomen.

Rond 18.30 uur hebben we pizza gegeten en later nog 2 roomijsjes. Ron 22.15 uur gingen we gebroken en met hele moeie voeten van het park af. We konden niet meer en ik ben in de villa nog even gaan zwemmen. Het was vandaag heel erg benauwd en het zweet gutste over mijn rug. Wat was dat zwembad dus even lekker. Geen regen gehad dus dat was ook een meevaller.

Erwin zijn nieuwe vriendje

Bij de villa aangekomen bleek dat het morgen vuilisbakken dag is, dus net alsof het geen vakantie is heb ik de vuilnisbak een de weg gezet. Joe van de overkant zwaaide nog even naar me. Afval scheiden doen ze hier niet aan dus, glas, groen, papier en huisraad gaan allemaal bij elkaar in de kliko. Wel lekker makkelijk. Morgen is het plan om naar Wekiwa spring park te gaan.

 

Zondag 26 juni Kissimmee villa

Vandaag werd bijna net zo een dag als gisteren. 8.31 uur op en heerlijk ontbeten bij het zwembad. Het was heerlijk weer, maar dat zo rond 12.00 uur veranderen Tot die tijd dus gezond en gezwommen. Hierna werd het wat bewolkt en viel er een spatje regen. Dit duurde ongeveer 1 uur en toen brak het weer open tot 15.00 uur. Tot die tijd dus weer lekker gelummeld. Rond 15.00 uur brak het noodweer los en viel er een regenbui die in geen jaren was gevallen. Dit alles met bijbehorende donder en bliksem. Wij hebben ons omgekleed en zijn toen in de auto gestapt om naar de Milenium Mall te gaan. Daar begonnen de de dames bij de Forever 21 en de heren bij de Abercromby & Fitch. Het werd weer een dag waarop de Amerikaanse economie omhoog schoot. Allemaal goed geslaagd en rond 19.00 uur gingen de winkels dicht.Eerst nog even getankt voor $20 en toen op naar een restaurant Het werd de Uno in Lake Buena Vista. Heerlijk gegeten en gedronken.

Erwin pizza, Wilda vlees en gamba’s en Ric en Sappie sirloin steak met friet en salade. Ric nam nog een huge, enormous stukje chocolade cake.

Die was echt niet normaal zo groot. Ik kreeg slechts ¼ ervan op. Voor de rest heb ik een doggy bag gevraagd en daar eet ik de komende week nog wel van en waarschijnlijk kan ik hier de hele community voorzien van een dagelijks portie zoetigheid. Hierna nog even in de Walmart wat boodschappen gedaan. Het is hier ook altijd druk, zelfs om 23.00 uur in de avond. Nog een drankje in de villa genomen en de dag voor morgen besproken. Morgen willen we naar Animal Kingdom gaan. Hopelijk met beter weer dan vandaag.

Nieuwe schoenen en broek

 

Zaterdag 25 juni Kissimmee villa

VAKANTIE! Dat gevoel hadden we nu echt. Niks doen vandaag, maar lekker luieren en relaxen.We zouden om 9.00 uur gaan ontbijten. Ik was om 8.00 uur al wakker en ben toen me gaan aankleden, nouja zwembroek en shirt aan, en toen ben ik het ontbijt gaan klaar maken. We ontbeten vandaag op het terras buiten. Lekker met roerei of gebakken ei met spek, wafels, pancakes en muffins. Ook nog vers gesneden fruit en yoghurt.

Nee, omkomen van de honger zullen we hier niet. Hierna lekker bij het zwembad gezeten. Veel het water in want het was toch wel 38 graden met af en toe een wolkje, maar dat wolkje was wel even lekker.

 

In het zwembad met de bal overgooien of volleyballen. Voor we het wisten was het 16.30 en tijd om ons om te kleden. We besloten om naar de Florida mall te gaan. Daar zijn we allemaal goed geslaagd. Ik vooral bij de Abercromby & Fitch waar ze ook nog uitverkoop hadden. Erwin bij de Hollister en Wilda bij de Aeropostal en Sabrina bij alle winkels hiervoor opgenoemd en als klap op de vuurpijl nog een verlaat verjaardags cadeau van Erwin bij de Pandora. Ondertussen was het nu 21.00 uur en kregen we toch wel trek. We hadden pas ¼ van de mall gezien, dus op naar de Foodcourt. Wilda ging voor de Asian noodles met vlees en de rest voor de hamburgers bij de Five Guys en een milkshake. De aller, allerlekkerste hamburgers hebben ze hier. De winkels in de mall gingen om 22.00 uur sluiten, dus hier zullen we van de weke nog wel een keer naar toe gaan. Onderweg naar huis bij de Walmart nog wat kleine spulletjes gekocht, waaronder een luchtbed voor in de pool. Toen nog een drankje in de villa en de dag werd afgesloten. Het was een heerlijke dag en wat kan je meer vertellen over zo een rustige dag. Vandaar even een verhaal wat zich in Pensacola afspeelde. We leipen daar in de avond bij wat winkeltjes en gingen een souvenirwinkel in. Opeens kwam Erwin naar mij toe dat we nu wel onmiddellijk naar huis toe moesten, want hij moest echt heel nodig. Hij hield het bijna niet meer. Dus ik naar Wilda toe, maar hoe krijg je een shopaholic uit een winkel? Dus zei ik tegen haar:”Wilda, er is een noodsituatie, we moeten onmiddellijk de winkel uit”. Wilda dacht dat er een aanslag of zo gepleegd zou worden en liep rap naar buiten, waar Erwin en Sappie al met ronkende motor in de auto zaten. Erwin reed zo snel als hij kon met samengeknepen billen naar het hotel. Dit was gelukkig vlakbij. We waren de auto nog niet uit of er gebeurde iets ongelofelijks. De man die een fietsbroekje heeft, maar nog nooit gefietst heeft. De man die hardren schoenen heeft, maar nog nooit gerend heeft. De man die een Speedo zwembroek heeft, maar niet verder komt dan watertrappelen, begon toch ineens met soepele trend, maar net samengeknepen billen te rennen. Hij ging vast want hij hield het nu echt niet meer konden we nog net horen. Wij wisten niet wat we zagen. Een hard rennende Erwin. Hij vertelde later dat gelukkig de lift klaar stond en dat hij trappelend voor de kamerdeur het slot open wist te krijgen, waarna de explosie op het toilet volgde. We waren nog bang dat de explosie in de lift was geweest, maar dat was gelukkig niet het geval. We hebben maar even gewacht voor we bij de ErSa’s op de kamer een wijntje gingen drinken. 15 minuten later was de kust vrij en zagen we de schilders ploeg uit het toilet weg gaan en konden we hier allemaal smakelijk om gelachen. De term noodsituatie wordt nu veelvuldig gebruikt.

Wat we morgen gaan doen gaan we zo bespreken, dus dat blijft nog even een verrassing.

 

Vrijdag 24 juni van Talahassee naar Kissimmee

Alweer de laatste nacht in een hotel verbleven deze vakantie. Lekker geslapen en

Lekker ontbeten. Sappie ging aan de Belgische wafels en Wilda zat aan de bagel met Philladelphia. Zo aten we allemaal lekker te smikkelen. De een wa meer an de ander, maar dat zijn we ondertussen wel gewend van deze persoon. Het is een hij en hij dus neemt een ontbijt nou daar kan je half Afrika mee van de hongersnood redden. Het gaat maar door bij die persoon. Van roerei tot Kellogs tot fruit tot yoghurt, cake etc etc. Maar goed ik draaf door. We mochten vandaag iets uitslapen omdat we pas rond 16.00 uur in de villa in Kissimmee mochten komen. Dus rond 9.00 uur ontbijt en lekker rustig aan gedaan. Uiteindelijk reden we rond 10.30 uur weg van het hotel. Het was 420 km met tol en zonder tol 520. Dus we kozen voor tol, maar dan wel halverwege de reis bij Oscala een omweg genomen. Erwin reed lekker door. Tussendoor nog even bij de MacDonalds een ijseje genomen. Ik had een Mcflurry met M&M en ik meen dat dat mijn eerste bestelling van de Mac was sinds Roy en Denice hun verjaardagsfeestjes niet meer vieren. Het ging mij meer om het toilet daar. Met een lege blaas dus weer verder. Bij Oscale van de snelweg af en de laatste 120 km binnendoor gereden. Daar was lekker veel te zien en zo reden we rond 16.20 uur het terrein van Eagle Point community. Het kwam ons allemaal bekend voor, want vorig jaar zaten we hier ook echter aan de andere kant van het meer. De sleutel van de villa zat in een locker die je met een code kon open maken. Hierna eerst de villa bekeken. De kamerindeling was van te voren al gemaakt. Vorig jaar hadden wij namelijk de master bedroom, dus nu mochten ErSa die hebben. Grote villa met 4 slaapkamers, 2 badkamers en een pool met deck op het zuiden. De koffers uit de auto gehaald en eindelijk na 2 weken uit kunnen pakken. Vervolgens hadden we in de auto al een boodschappenlijstje gemaakt, dus reden we naar de Publix (grote supermarkt) hier op 10 minuten rijden vandaan. Daar voor $180 boodschappen gedaan. We hadden een voor vanavond gehaald en spullen voor een lekker ontbijtje morgen op het terras van de villa. De villa heet villa Kensington overigens. Het was ondertussen al 19.00 uur toen we weer terug waren. Tafel gedekt buiten en we aten kip met aardappelsalade en gemengde salade. Stokbrood en kaas erbij en als dessert lekker aardbeien met slagroom. Na et hoofdgerecht was het eerst tijd voor een duik. Het was namelijk goed warm, overigens de hele dag rond de 38 graden. Lekker gezwommen en daarna het toetje gegeten.

Toen nog wat muziek gedraaid en lekker lui geweest. Mooi uitzicht over het meer en een prachtige lucht. Verslago p het terras gemaakt. We hebben dus een terras met zwembad met daarover een lanai (een soort klamboe zeg maar). Tevens hebben we een overdekt gedeelte (soort veranda) voor de huiskamer met tafel en bakje en stoelen.

Morgen lekker luieren en in de late middag zien we wel.

 

Donderdag 23 juni van Pensacola naar Tallahassee

Er stond een rit van 320 km voor de boeg. Helaas hebben we in dit hotel geen ontbijt erbij zitten. Aan de andere kant betekent dit dat het aandeel van de Ihop weer omhoog schiet. Om 8.30 uur de auto gestart voor het laatste hotel deze reis. We besloten echter wel met een volle maag de rit aan te gaan en bij de Ihop waar we gisteren ook zo lekker hadden ontbeten lag de rode loper al uit en werden we ontvangen door de manager. We kregen weer een booth (daar vraagt Sappie altijd om) in dezelfde ruimte als waar we gisteren zaten. We namen bijna allemaal weer hetzelfde. Echter nu zat er op mijn pancakes met Nutella en banaan een dotje slagroom op en Wilda kreeg een bakje vers gemengd fruit erbij.

 

Iedereen begrijpt dat hierna de stemming er al goed in zat. Nog geen uur later was de stemming naar het nulpunt gedaald, want behalve de chauffeur lag iedereen te slapen. Alleen mijn good old Deezer stond aan met lekkere zelf uitgekozen muziek. Van EWF tot AC/DC en van Sergio Mendez tot Armin van Buuren. De temperatuur was de hele dag zo rond de 34 graden. Onderweg nog even getankt voor $20 en een plasje gepleegd door deze en gene. Doordat het verder zo gezellig was in de auto vloog de tijd. Zelfs zover dat het uur tijdsverschil weer ingehaald werd. Jazeker we reden over een tijdslijn en de klok moest weer een uur vooruit. Rond 14.30 uur reden we het terrein van het Staybridge Suites Tallahassee op. Een heel mooi hotel aan een meer met een zwembad en pier, waar je vanaf kan vissen. De kamers waren klaar en 15 minuten later stonden we weer klaar om naar Wakulla Spring state park te gaan. We hadden dit gisteren op internet gezien en het leek ons wel leuk. Het lag 40 km hier vandaan, wat volgens Amerikaanse begrippen dus helemaal niks is. Nadat we $6 betaald hadden bij de entree ranger mochten we doorrijden. We reden tot aan de spring en daar waren vooral veel kinderen aan het zwemmen en vanaf een duiktoren aan het duiken. Wij kochten een kaartje voor de boot die over 30 minuten vertrok bij de kaartjesverkoop ranger. Kosten $8 pp dus daar had ook verder niemand het meer over. Om 16.20 uur vertrokken we met een overdekte open boot. We voeren over het glasheldere water vol met vissen.

Onderweg zagen we krokodillen, vissen, vogels, schildpadden een hele dikke pad en zeekoeien (manatees). Wat een wildlife hier en de kapitein ranger vertelde over wel wat over en zag vaak als eerste de dieren onderweg.

 

Onze camera en fototoestel maakten overuren en we moesten zelfs stoppen van de natuurbescherm ranger omdat er teveel rook over het water kwam. Het was een prachtige toer en de dieren lagen mooi voor ons te poseren. Het waren echte fotomodeldieren. Nadat de boot ranger de boot had aangelegd werden we door de doorverwijs ranger naar een lodge geleid waar we een drankje in de lobby namen bij een ober ranger. De dames een wijntje, Erwin een Budweiser en ik een limonade. Na een ½ uurtje kregen we de rekening van de betaal ranger en mochten we weer de warmte in. Elke keer als je de auto dan binnen komt ben je blij dat de airco aanspringt. Omdat we toch nog even naar Tallahassee downtown wilden moesten we de TomTom even omzetten. Er stopte direct een uitzwaai ranger die vroeg of we hulp nodig hadden. Nadat ik gezegd had dat alles ok was reden we door de poort weer naar buiten dit state park. Wel waren er nog diverse uitzwaai rangers die ons gedag zeiden. De laatste ranger was de lone ranger en stond ons alleen nog gedag te zeggen.

Het was zeker de moeite waard en dit state park is echt super mooi.

Tallahassee downtown was wel mooi (Sabrien was over-enthousiast maar wij vonden het mwhah). We vonden nog een mall die meer leegstond dan dat er winkels waren. Ondertussen hadden we wel honger gekregen en besloten we om naar de Olive Garden te gaan. Dit restaurant staat ,zeker ook na vandaag, nog altijd hoog genoteerd. We kregen salade en broodjes van het huis en verder pasta met gamba’s en kippenborst met rosemary garlic. Wel een beetje veel voor sommige, maar we sloegen de doggy bag af. Stel je voor dat die Amerikanen nog een voor en nagerecht nemen,pffff, geen wonder dat de meeste zo dik zijn.

Onderweg reden we nog langs de Ross, dress for less, maar daar was niet veel van onze gadingen en als laatste kochten we nog een zak M&M en 24 flesjes water voor de rest van de vakantie. Op de kamer van Ersa hebben we nog een drankje gedronken en de dag van morgen doorgenomen.

Morgen van Tallahassee naar Kissimmee naar de villa.

 

Woensdag 22 juni van Pensacola naar de Ihop en terug

Tja vakantie kan soms helemaal niet zo beroerd zijn. Neem nou vandaag lekker ontbeten bij de Ihop. Nou alleen dat al is een heerlijkheid op aarde. Ik had 2 eitjes Sunny side up (spiegeleieren) bacon (spek), toast, vers fruit, en 4 pacakes (flensjes) met Nutella en banaan. 2 grote bakken koffie om wakker te worden erbij en smullen maar.

Hierna ons gevleid bij de lazy River in het hotel We lagen eerste rij met een parasol die af en toe echt wel nodig was. Het was toch gauw 32 graden dus ook dat zwembad daar werd goed gebruik van gemaakt. In een zwemband de lazy River door en nog een keer.

Hierna via de boardwalk naar het strand, slippers uit doen en de zee in. Zalig warm zeewater. Balletje mee en overgooien maar. Wel zo uitkienen dat je door de golven overspoeld werd. Hierna weer over het strand en boardwalk terug naar je ligbed en uitrustten en zonnen maar. Dit alles zo een paar keer gedaan( niet de Ihop die hebben we maar 1 maal gedaan). We hebben dus heerlijk genoten van de zon, zee, zand, water en de rust.

Rond 15.30 uur het terras opgezocht voor een drankje en een hapje in de vorm van Natchez met kip, kippewings en calamaris. Ondertussen nog even naar Zweden-Belgie gekeken, maar eerlijk gezegd volgen we dit helemaal niet. Rond 17.30 uur naar de kamer om te douchen en om te kleden. Hierna met de auto naar het Outback restaurant. Heerlijk gegeten en gedronken. Sirloin steak en puree en salade en pina colada voor mij.

Erwin zat er droevig bij met zijn kersen limonade, maar die was wel erg lekker zei hij. Sappie had zoals gewoonlijk rode wijn en Wilda sangria.Gezellig zitten kletsen en nog even wat winkeltjes hier dichtbij bekeken. Vandaar naar het hotel en nog de dag doorgesproken van vandaag en morgen.

Morgen van Pensacola naar Tallahassee , de hoofdstad van Florida.

 

Dinsdag 21 juni van New Orleans naar Pensacola

 

Gisteravond heb ik nog net mijn verslag kunnen afmaken. Hierna heb ik mijn kussen niet meer gevoeld. Ik was best wel moe van de hele dag lopen. Vanmorgen om 7.30 uur werd ik wakker van de wekker. Ik heb als een blok geslapen. We hadden ontbijt in het Staybridge Suites hotel. Ik schat 350 hotelkamers, maar wat ik dan niet begrijp is dat er een ontbijtzaal was met ongeveer 15 tafels.Kortom het was beredruk bij het ontbijt. Gelukkig hadden we een tafel voor 4. Wel was er een ruime sortering en er waren zelfs croissants. Dus lekker zitten smullen. Toen we alles op hadden heb ik de auto gehaald uit de parkeergarage en hierna uitgecheckt. Het bleek dat de parkeerkosten niet berekend waren. Toch leuke collega’s daar in New Orleans. Hierna wilden we nog naar het beroemde kerkhof van deze stad genaamd Lafayette cemetery.

Gezellige tour

Hier liggen zelfs graven van de 18^e eeuw, Hele coloseums en zelfs Dracula graven. Wilda kreeg er de rillingen van haha bij 32 graden. Toen de Tomtom ingesteld op Pensacola en dat was 340 km met tolwegen, want zonder tol kon je er niet komen. Het bleek dat de brug vlak voor het eiland hier wat langs de kust loopt een tolbrug is. Wel $1. Onderweg nog even getankt en geplast en daarna weer plankgas. We kwamen rond 14.30 uur aan. Het Holiday Inn resort aan het strand met een zwembad en lazy River. Bij het zwembad zijn ligstoelen, schommelbanken en hangmatten. En bar en zoals gezegd vlak naast het strand. Het zand was wit en de zee zachtgroen.

zo mooi

en de andere kant

De lucht was strakblauw dus het vakantiegevoel steeg naar een dikke 10. De kamers waren nog niet klaar. We zijn dus even naar het strand gelopen en hebben daar even gezeten. Het zeewater was lekker warm. Bij de bar naast het zwembad hebben we geborreld met Natchez chips en kippenpootjes. Hierna 1 kamer kunnen inchecken en hier alle spullen op gelegd. De andere kamer was met 30 minuten klaar. Dat was ook zo en ze kwamen keurig de sleutel naar de kamer brengen. Nu was er naast het hotel een liquor store en om Sappie koest te houden hebben we daar weer 1 doos wijn van 3 liter gekocht. Merlot voor Ric en Sappie en voor Wilda en Erwin Chardonnay. We kunnen dus weer even proosten. Aangezien we het nog iets te vroeg vonden om te gaan eten zijn we het strand afgelopen. Hier verderop zaten een heleboel mensen met stoeltjes voor een podium. Hier zou een optreden beginnen. Het was er druk en wij zijn via souvenirwinkels, waar Sappie flink wat gekocht heeft, naar een restaurant aan de overkant van het hotel gegaan. Het lag aan de baai dus prima lokatie. De wachttijd bedroeg 1 uur en 15 min. We hadden toch niet veel te doen dus we zijn de bar ingegaan voor een drankje en een ½ dozijn oesters, hier vers van zee. Ze waren heerlijk. Naast mij aan de bar zat een dame die vroeg waar we vandaan kwamen. Vanmorgen in de lift ook al zo een gesprek begonnen en vanavond laat bij de ppol ook al. De mensen zijn hier toch wel erg aardig hoor. We hebben heerlijk gegeten in het restaurant, buiten bij een heerlijke temperatuur. Na het eten nog even over de RV camping (Camper camping) gelopen, maar dat was een wat kale boel en RV aan RV.

Bij het zwembad brandde de buitenkachel dus daar nog even gezeten. Toen op de kamer nog even de dag doorgenomen en plannen voor morgen gemaakt. Aangezien we hier geen ontbijt erbij hebben gaan we morgen naar de Ihop en daarna luieren bij het zwembad en op het strand.

Het Holiday Inn resort

Maandag 20 juni van Natchez naar New Orleans

Vandaag stond er een ritje van 280 km op het programma, dus mochten we een ½ uurtje later ontbijten van de tourleader. 8.30 uur ontbeten dus en dit was het laatste ontbijtje in de Holiday Inn Express. Hierna uitgecheckt en de auto ingepakt met koffers en trolleys. Erwin was de driver vandaag en die stond al te trappelen bij de auto om te mogen starten. Dat deed hij ook zodra we in de zetels zaten. Het was weer een mooie rit door Mississippi en ook door Louisiane. Dit was onze 26^e staat die we bezocht hebben tot nu toe, dus we zitten op de helft (ik tel Texas niet mee, maar daar zijn we wel geweest met een tussenlanding). Louisisane kenmerkt zich vooral door veel moeras. We reden hoog boven het moeras op de autobaan en dit ging zo een 100 km door. Wat een werk om dit aan te leggen zeg. De temperatuur is hier 30 graden, dus lekker warm. We kwamen rond 13,00 uur hier in New Orleans aan bij het Staybridge Suites hotel downtown. We mochten de auto even voor de deur laten staan en er was al 1 kamer klaar. Kamernummer 1205 op de 12^e verdieping was van ons voor 1 nacht.

beter uitzicht dan gisteren

Alle koffers daar neergezet en toen de auto geparkeerd om de hoek voor $35 per nacht. Ondertussen in het hotel zag ik een mailtje van American Express dat ze fraude onderzochten en zagen dat mijn kaart op diverse plaatsen gebruikt was waar ik niet geweest ben. Dus heb ik het nummer in de mail gebeld en is mijn kaart geblokkeerd. Morgen vroeg met de Nederlandse afdeling bellen om te kijken of ik nu een nieuwe kaart kan krijgen. Wel een lekkere goedkope vakantie zo, haha (tenzij er al veel geld is afgeschreven, maar dat bleek niet tijdens het gesprek). Wij dus de French quarter in hier vlak achter het hotel. De huizen in de wijk zijn typisch met grote lange balkons op de 1^e verdieping.

Op de begane grond zijn veelal souvenirs winkeltjes, antiekwinkels en gallerieen. In de bekende Bourbon street zijn veel bars, restaurants en adult entertainment. Nog niet zo druk overdag, maar denk dat het vanavond wel beredruk zal zijn. We hebben op een terrasje een glaasje limonade en ErSa een biertje gedronken en wat later op de Bourbon street een hotdog. Nadat we alles doorlopen hadden en ook bij de Mississippi radar boot hadden gekeken, zijn we naar het hotel gelopen. Daar was de tweede kamer klaar en konden we 17.30 uur het gratis bier, wijn en frisdrankjes van het hotel proeven tot 19.30 uur. Dat hebben we dus gedaan en er waren ook diverse hapjes. Dit heet het zgn social hour. Erg lekker. Hierna op zoek naar een restaurant. We kwamen  bij the House of Blues restaurant. Ik bestelde een ½ rack, maar kreeg een hele. Die kon ik natuurlijk nooit op en ze zouden de ½ berekenen en me een doggy bag geven. Daar de andere ½ ingedaan en nog wat kipfilet van Sappie en een klein stukje steak van Erwin. Aangezien er hier in New Orleans veel zwervers, dronkenlappen en bedelaars zijn was het niet moeilijk om iemand blij te maken, Het werd een bedelaar met een kartonnetje met “Fuck you” erop. Hij bedankte me en begon direct aan de kip. In het restaurant House of blues hebben ook wij lekker gegeten en gedronken. Ook hier kwam een einde aan en daarna zijn we naar Bourbon Street gegaan. Daar hebben we de straat wat heen en weer geslenterd en uiteindelijk in een grote bar wat gedronken. Er speelde een 9 koppige band met o.a. liedjes van Michael Jackson en EWF.

Hierna rond 23.30 op weg naar het hotel.

New Orleans i een leuke stad, maar het authentieke blues gevoel ontbreekt hier. Het is allemaal wat van alles wat. Morgen naar Peniscola voor 2 dagen rust en hopelijk zon.

 

Zondag 19 juni van Memphis naar Natchez

Vandaag op vaderdag had ik de mazzel dat ik bijna 500 km mocht rijden. Een van de langste etappes van deze muziektour, maar gelukkig had ik een team van mensen om mij heen die mij zouden helpen. Teamlid 1, Wilda lag bijna de hele reis heerlijk te slapen, nadat ze vannacht aan het radbraken was geslagen. Laat ik het zo zeggen: het toilet in de Holiday Inn Express in Memphis is goed gebruikt. Later kwamen we erachter dat het door het water moest komen wat Wilda tijdens het eten had gedronken. Ze schenken hier van dat chloorwater en dat is Wilda verkeerd gevallen. Ze heeft dus lekker bij kunnen slapen.

Teamlid 2, Sabrina heeft de hele reis op haar E reader gekeken en bijna een boek uitgelezen en

teamlid 3, Erwin die was af en toe wel wakker en vroeg dan of hij het over moest nemen, maar evenzoveel lag hij ook te snurken en werd hij wakker van zijn eigen geluid. Ik heb dus merendeels op eigen kracht de etappe met goed gevolg af gelegd. Eerste stuk over de snelweg en de laatste 150 km over een 2 baansweg dwars door de bossen. Wel een mooie route, maar onderweg toch ook wel een paar fikse buien gehad. Dan kreeg ik toch wel medelijden met die arme motorrijders die met hun t-shirt op de motor zaten. Even later als de zon weer scheen keek ik wel weer jaloers naar ze. Het staat toch nog wel op mijn bucketlist om met een Harley door de USA te reizen. Motor of trike maakt me dan niet uit.

Al met al dus lekker door kunnen rijden en rond 15.00 uur kwamen we aan in het HIE hotel in Natchez. Natchez is gesticht door de Spanjaarden en ligt aan de Mississippi.

Hier zijn later veel slaven geweest die op de katoenvelden van de blanken moesten werken. Dat kunnen wij ons nu allemaal niet voorstellen dat er blanke mensen waren die zwarte mensen als slaaf hadden. Mensonterend, maar wel realiteit toen.

Afijn we kregen een kamer op de begane grond met uitzicht op een muur.

Ons uitzicht

Gelukkig hoeven we niet voor het raam te zitten zullen we maar denken. Hierna Natchez in, waar verder niet zo heel veel te beleven viel op zondag. Wel wat grote huizen gezien die van de blanken waren. Nog een mall bezocht en een supermarkt op zoek naar wijn, maar dat verkopen ze hier in een liquor shop en die zijn op zondag gesloten. Uiteindelijk nog in de plaatselijke koeg gezeten, wara een optreden van een gitarist was speciaal voor vaderdag. Nog wat vingerfood erbij genomen en we zaten er lekker. Wel fris binnen (ik heb zefs even de vesten voor de dames uit de auto gehaald) terwijl het buiten broeierig is (rond de 30 graden).

Hierna op zoek naar een restaurant en het werd Ruby Tuesday. Echt lekker gegeten. Ik had zalm en aardappelpuree en een salade van de saladebar. Wilda had talapia en rijst en de ErSa’s hadden rib racks met frites, mashed patatoes en uienringen en Sappie nog een salade erbij. De serveerster vrioeg of we nog een dessert wilden, maar we ploften bijna uit elkaar. Afrekenen was $94 en nog wat fooi gegeven. Toen naar de kamer en daar het verslag getypt, nadat Erwin mijn laptop weer op internet had gekregen.

Het was weer een gezellige dag en morgen gaan we naar New Orleans.

 

Zaterdag 18 juni van Nashville naar Memphis

Aangezien we weer een uur tijdsverschil hadden gekregen waren we voor de wekker van 7.00 uur al wakker. Aangekleed en lekker ontbeten. Rond 8.45 uur reden we weg van Nashville. We moesten 230 km rijden naar Memphis. Onderweg nog wel een aardige file gehad van ruim 30 minuten. Net toen we de snelweg af meosten omdat alle banen afgezet waren, bleek de trooper wagen van de politie te gaan rijden en konden we achter 2 wegdekcontrole wagens rijden. We mochten ze niet inhalen en zo leek het of we achter de safetycars van de F1 reden, met Erwin Verstappen achter het stuur. Nadat ze er bij de volgende afslag wel af gingen kon het gas er weer op. Rond 13.00 uur kwamen we in Memphis aan in het Holiday Inn Express Memphis. We konden allebei een invalide kamer krijgen of wachten op een kamer. We kozen dus voor de invalide kamer en dit was een ruime nieuwe frisse kamer. Spullen op de kamer gelegd en hup de auto weer in. We reden naar de Sun studio’s.

Hier is oa Elvis ontdekt en Johnny Cash. We gingen naar binnen en boekten de tour voor $13 pp. We zagen welke sterren hier allemaal geweest waren en de gids vertelde diverse verhalen. Nadat we de boven alle oude spullen en platen hadden gezien gingen we naar beneden de trap af. Daar kwamen we eerst in de ontvangst kamer en door de deur gingen we de studio in. Deze is nog net zo gelaten als vroeger en aan de muur hingen grote foto’s van Elvis, Johnny Cash, Jerry Lee Lewis etc, Zelfs nu nog wordt het gebruikt als studio en oa U2 en Maroon hebben hier al platen gemaakt.

Het was toch wel bijzonder om hier te staan waar alle grote sterren platen hebben gemaakt in zelfde omgeving. Echt bizar. We mochten nog even met de officiële microfoon op de fot die oa Elvis ook had aangeraakt. Super leuk dus allemaal en de $13 meer dan waard. Hierna gingen we op weg naar Graceland.

Was ongeveer 15 minuten rijden. Daar aangekomen konden we voor $10 parkeren en een ticket kopen. We kozen voor de platinum tour, met toegang tot Graceland, Zijn autocollectie en nog een relikwieen museum. De bezichtiging van de vliegtuigen geloofden we wel. Voor $156 voor 4 pax mochten we in de rij aansluiten. Camera’s moesten in de kluis en alle tassen moesten open om gecontroleerd te worden We kregen allemaal een IPad en koptelefoon en stapten in een klein busje. Die bracht ons aan de overkant van de straat waar het huis zich bevond. Daar binnen kon je via de IPad alles horen (in het Nederlands ook) en extra foto’s, films en muziek horen. Wat een groot huis en voor die tijd super de luxe. Uiteindelijk bij zijn graf aangekomen, waar hij ligt begraven met zijn vader, moeder, oma en tweelingbroer.

Erg statig en netjes allemaal. Toen weer met het busje terug naar de overkant en daar zijn auto’s bewonderd en motors. Nog wat souvenirs winkels bezocht en uiteindelijk rond 17.00 uur weg gegaan. Dit was ook een hele belevenis en ook zeker de moeite waard.

Hierna op naar Beale street. Dit is beetje een zelfde straat in Nashville als Broadway daar. Veel bars met optredens en souvenirswinkeltjes. Erg leuk en gezellig. Bij de Blues en Jazz bar wat gedronken en goeie muziek (blues ) gehoord. Hierna wat gegeten in de Main street. Ik had een catfish met patat en koolsla. De dames hadden een burger en Erwin iets met beef. Wijn en bier erbij en we zaten lekker buiten te eten. De temperatuur was hier vandaag en vanavond nog 30 graden. Heerlijk dus. Toen nog even de Beale street ingegaan en bij diverse optredens gekeken.

Nog wat gedronken en toen op naar het hotel.

Morgen een lange rit van Memphis naar Natchez, zo rond de 500 km.

Vrijdag 17 juni van Chattanooga naar Nashville

Gisteravond besloten om toch vanmorgen nog naar Lookout mountain te gaan. Ik was rond 6.30 uur al wakker en om 8.30 uur gingen we ontbijten. Hierna uitchecken en op naar het hier op 3 miles gelegen Lookout mountain naar de incline railway te gaan. Dit is een hele steile tramway die ongeveer 1600 meter is en een hoogte verschil van 2200 feet heeft.

Hij gaat echt steil naar beneden en op de terugweg steil omhoog. Spectaculair uitzicht vanuit de trein die ook een gedeeltelijk glazen dak had.

We hadden boven de auto geparkeerd voor 1 uura $1 en hebben de heen en terugweg met de trein afgelegd in 1 uur, dus dat was goed getimed. Hierna nog even naar Rock City gereden, maar daar was niet zoveel aan dus zetten we vanaf daar de Tomtom op Nashville, Tennessee.Ik mocht rijden en het reed allemaal lekker door. We hadden even file, maar dat kwam doordat een vrachtwagen letterlijk door midden was gezakt en daarbij dus een spoor van vonken over de weg trok, hierdoor onstonden er bermbranden en het was net gebeurt,want de chauffeur was nog proberen om de bermbranden te blussen. Gelukkig kwam de politie er al aan en toen we er voorbij waren zagen we de brandweer uit tegenovergestelde richting komen aanrijden. Wat een sensatie. Rond 14.00 uur kwamen we bij het Holiday Inn Express hotel Nashville airport aan. Koffers op de kamer een plattegrondje uit de folderbak gehaald en op naar down town. We waren er met 15 minuten en hebben daar voor $10 de auto geparkeerd voor de rest van de dag. We zijn gelopen naar Broadway en daar was het een drukte van belang met overal barretjes, restaurants, souvenirswinkels en clubs.

Bij elke tent stond weer een andere band te spelen. Echt super gezellig en het deed ons denken aan de strip in het klein in Las Vegas. We begonnen met een drankje in de BB King blues club in een zijstraat van Broadway. Daar zaten een basgitarist en een blues gitarist te spelen en te zingen. Echt heel erg goed en het publiek klapte hartelijk na elke song. Wat een ritme en ik kreeg gelijk de drang om mijn mondharmonica te pakken en mee te spelen. Aangezien ik de Bob was zat ik aan de Bud light en de rest aan het bier en wijn. Hierna weer op naar Broadway. Biij een bar waar ze wat meer rockmuziek speelden gingen we naar binnen. Hier was het wat drukker. Hier kon je ook verzoeknummers indienen. Ze speelden van alles en de zangeres was echt goed. Weer een drankje en wat natchez chps en chicken wings erbij en de stemming kwam er goed in. Hierna weer over Broadway gelopen en er waren veel vrijgezellen parties aan de gang. Ze hadden veel bierfietsen en kwamen luid joelend voorbij. Nog langs het Johnny Cash museum gelopen en langs de country Music hall of fame. Toen naar de auto gelopen en een restaurant gezocht. Het werd de Applebees. Lekker een sirloin steak met knoflook sperciebonen en patat gegeten met vooraf nog salade. Wilda het zelfde voor maar $25 totaal. Blue Berry lemonade erbij voor de Bob en een wijntje voor Wilda. Sappie had ook een sirloin steak met patat en aardappelpurree. Ze mocht een 2^e side kiezen en wist niet zo goed wat en bestelde toen maar extra aardappelpurree (wat ze niet eens lust)? Erwin vaarde er wel bij want die at een gedeelte van de purree op. Hierna naar de Walmart geweest en alvast wat spullen voor thuis ingeslagen zoals restleg legs pillen, mascara, nep Gio eau de toilette, Altoid pepermuntjes en oogdruppels. Je kan het maar binnen hebben allemaal. Op naar het hotel en daar in de binnentuin nog lekker gezeten met een wijntje en een muziekje. Hier kwamen we erachter dat we in een andere tijdszone terecht waren gekomen en dat het 1 uur vroeger is hier (dus ipv 6 uur 7 uur tijdsverschil met Nederland). Wanneer dit precies is gebeurd weten we niet, maar het kan zomaar zijn dat we om 13.00 uur al aan de wijn zaten haha.

Nashville downtown is zeer leuk en heel gezellig. Overal muziek met bandjes en muzikanten. Morgen naar Memphis met oa een bezoek aan Graceland.

 

Donderdag 16 juni van Pigeon Forge naar Chattanooga

Ik wer al vroeg wakker. Om 6.30 uur werd ik wakker en opende ik de gordijnen. Het zonnetje scheen al en ik keek op de bergen van Great Smokey Mountains. Ik ben even op ons balkonnetje gaan zitten en de temperatuur was al lekker.

Hierna wassen en aankleden en naar beneden om te ontbijten. Om 9.15 uur reden we weg terug naar de Great Smokey Mountains(GSM) . Dit betekent door Dollywood city en Gatlinburg. Zelfs overdag zag het er allemaal overweldigend uit en kwam je ogen tekort. De bedoeling was om via GSM naar Chattanooga te rijden. Dat ging een hele poos goed. Door de bossen en langs de snelstromende rivier. Op een gegeven moment werd het eenrichtingsverkeer. We reden file stapvoets met vele auto’s en iedereen keek over de vlakten op zoek naar wildlife of genietend van het uitzicht. Ik had mijn schuifdeur van de auto open gezet en kon alles zo goed zien. Helaas het laatste stuk was afgesloten, dus moesten we weer een heel eind terug. Toen een afslag gnomen die op een gegeven moment overging van asfalt naar grind. Deze weg ging langzaam omhoog en hier reed bijna niemand. Als je naar beneden keek zag je pas hoe hoog je zat en de dames begonnen hem wel een beetje te knijpen. Steiler omhoog gingen we de kuilen omzeilend. Gelukkig kwamen we na ongeveer 15 miles weer op de begaanbare weg en konden we de weg vervolgen naar Chattanooga. Het was ondertussen 31 graden geworden dus lekker warm, maar in de auto deed de airco het prima. Pas als de deuren of ramen open gingen voelde je de hitte. Onderweg moest Sappie natuurlijk weer plassen en ook toevallig weer bij de letter M. Dus daar allemaal eruit en de dames hebben daar nog een ijsje genomen. Hierna weer verder en rond 16.15 uur kwamen we in het Staybridge Suites hotel aan. Ruime kamer met keuken en zitkamer gekregen en nadat alles op de kamer was hebben we Chattanooga verkend. Niet zo spectaculair en zeker geen grote stad. Wel was er een festival langs de oever van de Tennessee rivier. Niet veel later zaten we in een cafe/restaurant aan een booth en namen we bier en wijn. Omdat we ook wel trek hadden gekregen namen we nog een 2^e ronde en ojaa ook nog chcken wings. Toen weer verder naar buiten een rondje gelopen en uiteindelijk in hetzelfde etablissement weer naar binnen om wat te gaan eten. De serveerster vroeg of we hier al eerder waren geweest en dat konden we volmondig beamen. Ik nam een pizza, Sappie een burger, Erwin kip met pasta en Wilda chicken Hawai. Drankje erbij en smullen maar. Erwin was vandaag de Bob en zat aan het alcohol vrije bier. Toen op naar de Starbucks voor een koffie en die was op nog geen 900 meter. We gingen natuurlijk wel met de auto, zoals een echte Amerikaan dat doet.

 

Eigenlijk wilden we toen nog niet naar het hotel dus typten we een mall in op de Tomtom en die was op 15 km. Daar aangekomen zagen we als eerste de Ross, dress for less. Er ging een gejuich op, want we hoopten dat we deze zouden zien. Ik heb er een TH riem gekocht en TH sokken en nog wat hempjes. Wilda een one-suit en Sappie wat shirtjes. Tenslotte Erwin nog wat sokken en zo hadden we allemaal wat. Uiteindelijk waren we rond 22.00 uur in het hotel en hebben we op de kamer nog wat gedronken.

Morgen naar Nashville.

 

Woensdag 15 juni van Brevard naar Pigeon Forge

 

Vandaag was het echt zover. Mijn zussie Sappie is jarig. Hieperdepiep hoera! Dus om 8.00 uur aan haar deur staan zingen, ongelofelijk wat dat allemaal nog oplevert. We kregen toch nog een paar dollar van diverse gasten. Kaart van mijn vader en moeder gegeven met het cadeau. De bofferd, die kan weer wat kopen hier.

Hierna ontbijten en om 9.00 uur alles in de auto gezet, coffee to go mee en karren maar. We hoefden vandaag niet zo ver, maar wel 2 baanswegen ipv snelwegen. We reden eerst naar Cherokee (van de indianen) en hebben daar wat souvenirswinkels bezocht. Wilda een dromenvanger gekocht en ErSa een beer met Great Smokey mountain voor op het toilet (daar staan al hun souvenirs). Wel leuke stadjes gezien en niet lang daarna reden we door de Great Smokey Mountains en zagen al gauw de mist tevoorschijn komen.

Het was rond de 20 en 25 graden, dus de temperatuur was goed. Het schijn dat de mist veroorzaakt wordt doordat er wat in de bodem zit en de bomen dit omzetten in een soort damp, wat dan weer op mist lijkt (die Wilda weet ook alles hè). Onderweg gestopt bij het visitors centre en een kaartje meegenomen.

Er zijn hier enorm veel motorrijders en ook diverse met een trike. Prachtige weg gereden door de bomen en afgeslagen op een doodlopende weg van 7 miles. Aan het einde was een grote uitkijktoren. Ondertussen door de clouds gereden, maar geen bestanden of foto’s gezien. Wel wat motregen, maar bij de uitkijktoren was het droog. We moesten nu nog een ½ miles lopen bergopwaarts en onderweg een paar keer gestopt. Uiteindelijk kwamen we vermoeid bij de uitkijktoren aan en wat we daar zagen ………………………………………….mist, mist en nog eens mist, haha. Niks te zien dus behalve de bomen beneden ons. Wel hingen er foto’s van hoe het is zonder mist, dus wel ons een voorstelling kunnen maken. Jammer maar helaas.

Hierna weer door en we kwamen uiteindelijk in Gatlinburg. Wat was het hier drukken. Er liepen vele mensen en er waren veel restaurants, winkels, bars etc etc. In de winter is dit ook een wintersportgebied, maar nu was het er ook beredruk. Gelukkig konden we lekker doorrijden en rond 15.00 uur kwamen we in Pigeon Forge aan.

Wat we hier zagen was nog veel bizarrer. Dit plaatsje staat vooral bekend vanwege Dolly Parton. Ze heeft hier onder ander Dollywood, een pretpark. De stad was vol met kermisattracties zoals kartbanen, kermissen, restaurants, huizen op hun kop (Wonder Worlds) , Christmas village (helemaal in kerststijl een stadje gemaakt), King Kong op een hoog gebouw. Opeens zagen we langs de weg een groot schip die op een ijsschots was gestrand, inderdaad de Titanic, Het was net Las Vegas in het klein. Beredruk natuurlijk en een hele lange weg met links en rechts van alles. We keken ons ogen uit en kwamen ze ook nog tekort. Diverse kastelen, Nescar speedpark,Holywood wax museum, Hardrock cafe’s etc etc. En alles super groot en enorm. Kortom heel verrassend. Het hotel was gelukkig op het einde van de lange straat en een beetje in een rustig gebied. Een super mooi wit Holiday Inn Express hotel met hele ruime kamers. Eerst stap je in de slaapkamer in, dan een wasgedeelte en dan nog een slaapkamer en een leuk balkonnetje. Mooi hotel dus. Koffers op de kamer gezet en op naar de pool. Lekker gezwommen en gezond en rond 17.00 uur opknappen, verkleden en hierna op naar een restaurant.

Aangezien Sappie jarig was mocht ze kiezen en werd het de Outback steakhouse hier 5 min vandaan. Daar hebben we heerlijk sirloin steak gegeten natuurlijk weggespoeld met liters wijn en Bud light voor de chauffeur. Riwi trakteerden en zo hadden ErSa een goedkoop dagje. Na het restaurant nog even naar Dollywood gereden, maar daar kon je niet veel zien. Via de hoofdweg weer naar het hotel gereden en ons nogmaals verbaast over de vele bezienswaardigheden. Bij het hotel aangekomen hebben we buiten plaats genomen voor de open haard ( die niet aan was) want het was nog 27 graden en dus heerlijk. We hebben de wijn en de glazen van de kamer gehaald en lekker buiten nog een wijntje gedronken.

Hierna naar bed. Het was weer een leuke gezellige dag. Morgen via een ander deel van Great Smokey Mountains naar Chattanooga.

 

Dinsdag 14 juni van Charleston naar Brevard

 

Vandaag iets vroeger op omdat we een iets langere rit hadden. Ongeveer 450 km stonden ons te wachten dus om 8.00 uur ontbeten. Lekker roerei en muffins en de machtige cinamon rolles. Lekker hoor.

Hierna rond 9.00 uur on the road. Ik zou het eerste stuk rijden en Erwin het laatste stuk. Dus muziek aan cruise control aan en karren maar. Door South Carolina naar North Carolina. Het weer was prachtig. Strakblauw en ongeveer 31 graden. Het landschap werd steeds mooier en heuvelachtiger.

Rond 13.00 uur kwamen we aan in het kleine plaatsje Brevard tegen de Smokey Mountains aan. Daar gaan we morgen doorheen. Eerst in het hotel de koffers achtergelaten, want de kamers waren nog niet klaar.

We twijfelden nog even om bij het zwembad te gaan zitten, maar we besloten toch om met de auto naar het Pisgah National Forest hier om de hoek te gaan. Daar hebben we bij het visitor centre informatie ingewonnen en een plattegrondje gehaald. Er zijn hier verschillende watervallen en later hoorden we dat aan de andere kant bij de watervallen de Hungergames zijn opgenomen. We zijn naar de Looking Glass Falls gegaan en toen door naar de More Cave Falls. Dit is een druppende waterval, waar je zelfs achter de waterval kan komen.

Mooie wandeling (loop) en met aan het einde de beloning in de vorm van de Falls.

 

Schitterend. Hierna nog naar een andere, wat minder spectaculaire waterval.

 

We zagen nog een dode slang op de weg liggen. Ondertussen was het 17.30 uur geworden en zijn we in gaan checken. We waren nog niet op de kamer of er brak toch een onweer uit. De regen kwam met bakken uit de lucht en de stroom in het hotel viel heel even uit. Even koffie op de kamer gedronken en toen op weg naar Brevard downtown.

Het was even zoeken met de Tomtom, want het blijkt nog wel van het hotel vandaan te zijn, maar we hebben het gevonden. Geen bruisend stadje, maar het weer (was bewolkt en miezerig) hielp ook niet mee. Wel was het rond de 25 graden. We vonden een Mexicaans restaurant waar we weer heerlijk hebben gegeten. RiWi had fajita voor dos personas. En ErSa hadden fajita mix. Allen Sappie had er frietjes bij?! Heren dos serveza en de dames dos vino erbi.Dit alles voor maar $62. Koopie dus.

Hierna bij de Starbucks nog allemaal een koffie besteld.. Nog even de supermarkt doorlopen en op de kamer nog wat nagebabbeld onder het genot van een wijntje. Sabrien wil maar jarig zijn vandaag, want in Nederland zou ze al vanaf 18.00 uur jarig zijn, maar wij houden vast aan morgen 15 juni. Dan feliciteren wij haar.

Morgen op naar Pigeon Forge aan de andere kant van de Great Smokey Mountains.

 

Maandag 13 juni van Savannah naar Charleston

 

Nadat ik vandaag om 6.00 uur wakker was geworden heb ik nog even liggen denken op mijn hoofdkussen. Belangrijke vragen gingen door mijn hoofd. Wereldvragen en gedachten, maar plotseling kwam de belangrijkste vraag in mij opkomen. Hoe zouden de M&M ’s het maken in de koelbox in de auto. De ijsblokjes zouden gesmolten zijn , maar zouden de 2 zakken op of onder water drijven, met als gevolg wel of geen natte M&M’s. Ik kon de slaap hierna echt niet meer vatten en ging me snel aankleden. Om 8.30 uur hadden we afgesproken om te gaan ontbijten en precies op tijd werd er op onze deur geklopt door ErSa. Yeah, we mochten weer ontbijten. Smikkelen en smullen dus en hierna de koffer inpakken, uitchecken en de auto in de parkeergarage achter het hotel ophalen. Buiten was het al 32 graden. Aangezien de auto op het bovendek vol in de zon stond was het zeker dat de ijsblokjes gesmolten waren. En de M&M’s?

Ik kan iedereen geruststellen. De 2 grote (al geopende, maar zeer goed afgesloten zakken) dreven op het water. Alle M&M’s waren dus droog. Yeah!! Wat een geruststelling.

Op naar het hotel om daar alles in te laden. Ric reed vandaag en met Deezer aangesloten op de radio hadden we gezellige muziek. Degene die mij kennen weet dat het zeker niet Frans Bauer en Marianne Weber was wat we afspeelden.

Het was een korte rit vandaag, slechts 230 km. We reden door Georgia naar South Carolina en kwamen rond 12.00 uur in het hotel. Een Holiday Inn Express tegenover de Tanger outlet mall. Mooi nieuw hotel met een grote kamer. De kamers waren al klaar, dus alles op de kamer, plattegrondje gevraagd en op naar downtown.

Charleston is een hele leuke plaats. Hier is het eerste schot gelost gedurende de burgeroorlog in de US. Schitterende huizen, met veranda’s. Leuke straatjes met oude stenen op de grond ipv die 40 bij 40 grijze tegels bij ons. Aan de haven was het heerlijk koel met een lekker briesje. Er reden veel paard en wagens met de gids voorop.

Daar hebben we een drankje genomen en wat hapjes.

Door het park, naar de tea market. Leuke kraampjes met van alles wat. Door naar de winkelstraat en al gauw werd de beurs getrokken in de GAP store. Sabrien had de primeur om als eerste geld uit te geven aan kleding. Wij allen zullen zeker nog volgen. Hierna winkel in en uit en uiteindelijk bij de Forever 21 gingen de dames los. Erwin en ik zaten voor de winkel op de stoep in de schaduw auto’s en voorbijgangers te observeren. Na 45 min kwamen ze buiten en de parkeergarage waar we de auto hadden gezet was achter de Forever 21. Na het aftikken van 9$ mocht de auto weer mee en reden we met een beetje file naar het hotel. Precies om 18.00 uur reden we de parkeerplaats op en spraken we om 18.30 uur af. Vandaag had ik geluk, want tegenover het hotel zit een sushi restaurant en daar wilden we gaan eten. Het geluk is dat ik dan niet hoef te rijden dus ook alcohol kan drinken. Het was er redelijk druk en ik de Chinees vroeg wat we wilden drinken. Wilda begon met witte wijn, maar de Chinese ober vroeg aan haar wat ze wilde drinken. Nogmaals witte wijn, maar helaas ze hadden alleen bier en fris. Dus nam Wilda maar een Cola light en de rest een Tsing Tao biertje. Hierna sushi en daarna een selectie van wok wat a la minut klaar gemaakt werd. Hierna nog een toetje en een fortune koekje.Er stond bij mij dat ik maar veel moest kopen in de USA dus daar zal ik me aan houden. Hierna toch maar even de auto gepakt om heirtegeover naar de Tanger outlet te gaan. Ik heb er alleen een geurtje voor mezelf gekocht dus die chinese spreuk komen al uit.Hierna nog even een wijntje gedronken op de kamer van ErSa en het verslag getypt. Het was weer een heerlijke dag met schitterend weer. Morgen op naar Brevard voor het Great Smokey mountain national park. Dit is het druk bezochte park van de USA, maar daar gaan we overmorgen doorheen. Ik ben benieuwd!

 

Zondag 12 juni van Orlando naar Savannah

 

Ik was vanmorgen vroeg al wakker en sprong toen dadelijk uit mijn bed, want toen ik dacht ik ben in Florida kon ik niet meer slapen van de pret.

Dit was dus om 6.15 uur. Geen uur in de vakantie om wakker te worden, lees klaarwakker. Eerst werd ik nog om 4.15 uur wakker, maar ben toen nog in slaap gevallen. Om 8.00 uur op naar het ontbijt. Ohh die koffie met hazelnoot koffiemelk smaak mmmmm wat heb ik die gemist. Lekker ontbeten en rond 9.00 uur in de auto op weg. Het was buiten 28 graden en dat zou onderweg oplopen tot wel 37 graden. Gelukkig hadden we airco in de auto en bleven we lekker koel. Onderweg bij de Publix gestopt om water, snoep, chips, wijn, wijnglazen en ijsblokjes en een koelbox te kopen. Dit alles voor on the road.

Vannacht was er in een homoclub in Orlando een schietpartij geweest (terroristische aanslag door IS) en laten wij nou net bij die straat linksaf moeten slaan. Politie had alles afgezet en er vlogen 3 helicopters boven de club. Wat een sensatie en vreselijk als je daar na een avondje lol neergeschoten wordt.

We reden na Florida door de staat Georgia.

Rond 14.15 uur kwamen we in het snikhete Savannah aan. Een stad met koloniale gebouwen 

 

en een boulevard langs de rivier die daar landinwaarts stroomt, of is het zeeuitwaarts??

De auto voor het hotel even gezet en alle koffers (4 grote en 4 trolleys de man en 2 pakken wijn van 3 liter en wijnglazen) op de kamer gezet. Een gezellige kamer aan een soort atrium. Mooi nieuw hotel met stenen muren die kaal waren gemaakt en waardoor het een oud uiterlijk krijgt. Na het opfrissen dus de auto hierachter in de parkeergarage geparkeerd ($18) en te voet de stad in. Hele leuke stad met prachtige gebouwen en bekend om de 20 parken. Af en toe een winkel in, niet om het winkelen, maar om de airco die daar vol aanstond. Even op een terrasje wat gedronken, wel buiten, waar 2 heren muziek speelden. Erwin zag zich daar al zitten met zijn gitaar en ik met mijn mondharmonica. We zoeken overigens nog een zangeres, want Wilda en Sabrien hebben daar geen interesse in. Op het terras waar we wat wilden drinken werden we welkom geheten door een “jongen” met een ring door zijn neus, een staartje, paardenstaart en een rokje aan. Je begrijpt, na de aanslag op de homobar vannacht, knepen we hem toch wel even. Ik bedoel je moet het allemaal ook niet opzoeken, maar het was gelukkig geen homobar waar we zaten. Als dit wel zo was dan was ik er linea recta weer weggelopen overigens.

Hierna langs de boulevard gelopen en daar de diverse winkeltjes bezocht. Er voeren hele grote containerschepen langs en ook waren er radarboten, dus er viel veel te zien. Door de warmte hadden we een goed excuus om nog een bar te bezoeken en daar smaakte het bier en de wijn weer heerlijk. Hierna gingen we even naar de hotelkamer om ons te verfrissen en toen weer de stad in op zoek naar een restaurant. Het werd hier achter het hotel het Savannah Taphouse. We zaten in een booth met een televisie aan het einde met hard geluid.

Er werd ijshockey gespeeld en naarmate de maaltijd en drank vloeide werden wij ook voor de spelers in het wit uit Pittsburg. Er werd begonnen in het restaurant met een minuut stilte vanwege de aanslag in Orlando. Dus werd de bestelling even stilgelegd. Hierna ging het ijshockey van start en de witten werden luid toegejuicht. We hadden hadden kipfilet met een krokant korstje en Erwin had een Spaanse vliegburger. Het was erg lekker. Ik nam als dessert nog cheesecake en daar kreeg ik behoorlijk bestek bij. Eensteakmes en vork. Erwin bestelde een Irish koffie en kreeg die met een soeplepel. De dames hadden als dessert wijn?. Hierna nog even over de boulevard gelopen. Het is gewoon rond de 32 graden om 21.30 uur. Lekker hoor. Hierna nog even een wijntje op de kamer gedronken en het verslag gemaakt. Savannah is een leuke stad en we hebben weer veel gelachen vandaag. Morgen naar Charleston.

Zaterdag 11 juni van Amsterdam naar Orlando

 

Eindelijk was het dan zover. De lang verwachte vakantie kon beginnen. We moesten toch wel vroeg op. Om 6.16 uur stond de wekken en na het aankleden nog snel even een broodje en koffie gegeten. Roy, die bij Anouk was blijven overnachten, kwam rond 7.00 uur thuis en wij stonden al startklaar natuurlijk. De koffers in de auto en op naar Schiphol. Sabrina en Erwin (ErSa) kwamen er ook al snel aan (zij werden door hun buurman gebracht) en hierna konden we de koffers afgeven. De secure grond stewardes kwam erachter dat er in Erwin zijn paspoort geen lengte stond, maar alleen 0,00 M. Nou is hij van zichzelf al klein, maar zo klein, nee dat bestaat gewoon niet. Toen op naar de beveiliging en wonderbaarlijk stonden we om 7.45 uur al bij de tax free winkels. Dat was snel gegaan. Rustig op ons gemak nog koffie kunnen drinken bij de Starbucks en toen naar de gate. We vlogen via Londen Gatwick en daar hadden we ruim 3 uur voordat het volgende vliegtuig ons naar Orlando bracht. Op Gatwick maar even een Engelse sandwich gegeten en om 13.55 uur vertrokken we voor de volgende etappe. De ruim 8 uur beleefde ieder op zijn eigen manier. Ik heb 3 films gekeken te weten: Zootropolis (op aanraden van Roy), Eddy de Eagle en Creek. Nog een aflevering van Topgear gekeken en onderwijl deze en gene maaltijden en versnaperingen weg zitten stouwen. We landden om 18.05 uur plaatselijke tijd in Orlando en konden direct door de douane en ook onze koffer kwam vrij snel. Deze dag zat alles mee en ging alles heerlijk smooth. Op naar Alamo voor de auto. Tweede driver daar betaald en toen aan de overkant een auto uitgezocht. Het werd een grote Chrysler country nog wat. De details volgen nog en ook de foto’s. Leren bekleding en 4 privat Seats. Nog geen 8000 miles op de teller. Dus hierna Tomtom aan en op naar het Staybridge Suites hotel op de airport op nog geen 5 minuten rijden. Ingecheckt, spullen op de kamer en nog even wat eten voor het slapen gaan.We gingen naar de Chili’s waar we heerlijke baby racks hadden met friet en de heren bier en de dames wijn. Lekker gegeten en toen we moesten afrekenen konden we onze ogen bijna niet meer open houden. Op naar het hotel, douchen en slapen. Heerlijk…………

Morgen naar Savannah.

30 maart 2016

Zo weer een stapje dichterbij. Ik heb alle hotels geboekt en het programma ziet er als volgt uit:

11 juni aankomst in Orlando. We slapen in het Staybridge Suites  Orlando Airport South

12 juni van Orlando naar Savanna. we slapen er in het Staybridge Suites Savannah Historic District

13 juni van Savannah naar Charleston. We slapen er in de Holiday Inn Express (HIE) Charleston Arpt-Conv Ctr Area

14 juni Van Charleston naar Brevard door de smokey mountains. We slapen er in de HIE Brevard

15 juni van Brevard naar Pigeon Forge vlakbij Gatlinburg aan de voet van de Smokey mountains. We slapen er in de HIE Pigeon Forge-Sevierville

16 juni Door Smokey mountains naar Chattanooga. Slapen in Staybridge Suites Chattanooga Dwnt-Con Ctnr

17 juni Op naar Nashville. Slapen in HIE Nashville Airport.

18 juni Van NAshville naar Memphis. We slapen er in de HIE Memphis East I-240

19 juni Op naar Natchez. Slapen in HIE Natchez South

20 juni naar New Orleans. Slapen in Staybridge Suites New Orleans French Qtr/Dmtn

21 en 22 juni naar Pensacola. Slapen aan het strand in het Holiday Inn Resort Pensacola Beach Gulf front voor 2 nachten

23 juni op naar Tallahaassee en slapen in de Staybridge Suites Tallahassee I-10Easr

24 juni op weg naar Orlando waar we 1 week in een villa logeren met privat pool bij Eagle Point waar we vorig jaar ook een week zijn geweest.

Nu Esta in orde maken, geld sparen en lekker dromen van die heerlijke zon en mooie reis.

Dat is een goed stel hoor!

 

Yes we hebben weer geboekt en gaan van 11 juni tot en met 2 juli weer naar ons geliefde USA. Deze keer gaan we de muziekreis maken of ook wel the deep south trip. We beginnen en eindigen in Orlando. De laatste week hebben we weer een villa geboekt met zwembad. De eerste 2 weken gaan we rondreizen en hopenlijk veel zien. Vanaf 13 maart kan ik de hotels gaan boeken en ohja we hebben weer een minivan gehuurd. Dat is de laatste keren wel erg goed bevallen zo een ruime wagen.

prachtig 4